سنگتراشی نمونه
تولید کننده انواع سنگهای ساختمانی و سنگهای مقبره
شومینه،حکاکی چهره روی سنگ
با کیفیت بسیار بالا به صورت دستی و لیزری
پیشینه سنگتراشي
سنگتراشي در ايران قرنها قبل از ميلاد مسيح، با تهيه لوازمي جهت شکار حيوانات و وسايل‌‌اوليه زندگي آغاز شده و بتدريج به اوج رونق و شکوفائي خود رسيده است.
باز يافته هاي باستاني از جمله اشيائي که از حفاريهاي تپه يحيي واقع در کرمان بدست آمده مويد آن است که پيشينه اين صنعت به 4500 سال پيش از ميلاد مي‌رسد و کشف اين‌‌ظروف نشانگر آن است که در آن ايام تراش اشيا مختلف مصرفي و تزئيني از سنگ سبز در‌کرمان رواج داشته که البته هنوز هم اين نوع سنگ استخراج و به مشهد فرستاده ميشود.بطور کلي بايد گفت که سنگتراشي در ايران قديم بيشتر به تهيه وسايل کشاورزي و آلات و‌ابزار شکار و کندن پوست حيوانات اختصاص داشته و لوازم سنگي بدست آمده از غار‌مسکوني کمربند يا غار هوتو در نزديکي بهشهر که متعلق به 11000 تا 8000 سال قبل از‌ميلاد مسيح مي‌باشد نيز دلالت بر همين امر دارد. سنگ در ساختن بناهاي تاريخي و آثار‌باستاني هم نقش بسيار مهم و اساسي داشته است. از جمله مهمترين ابنيه تاريخي ميتوان‌از کاخ هاي دوران هخامنشي 7 حجاري‌هاي دوره ساساني و... نام برد. تخت جمشيد نمونه بارزي از صنعت سنگبري دوره هخامنشي است. بط‌وريکه از دو اتاق خزانه تخت جمشيد که توسط‌‌هيات علمي موسسه شیکاگو کشف گرديد بيش از 600 ظرف سنگي سالم و شکسته بدست‌‌آمد. از جمله اين ظروف يک جام پايه دار سنگي است
که قطعاتی از طلا و سنگهاي قيمتي به آن اضافه شده و نوشتهاي بنام آشوربانيپال دارد.همچنين يک جام پايه دار از سنگ با کتيبهاي بنام خشايار شاه جزو ظروف اخير است. روي‌‌لبه اين جام دوازده قو مجسم گرديده که داخل جام را نگاه مي‌کنند. در دوره اشکانيان نيز‌سنگبري رايج بوده و نمونه آن در بيستون و در قسمت پائين حجاري بزرگ داريوش وجود‌داشته و بعدها که طاقچه اي بر روي آن کنده اند تقريبامحو شده است. در آثار اين دوره‌‌صورت برجستگي مختصري دارد ولي حالت اشخاص خشک و بدون حرکت است همچنين‌نقش انسان سوار بر اسب مورد توجه فراوان هنرمندان اين دوره و نقوشي ديگر از اين جمله موبد در حال نيايش و سوزاندن عود در آتشدان در ميان آثار اين عصر نقش مهمي دارد.
سنگتراشي دوره ساساني راازکنده کاري و نقوش برجسته بر روي 4 سنگ ميتوان شناخت‌‌که بيشتر آنها در دامنه کوههاي فارس بوجود آمده است. اکثر اين نقوش بمنظور نماياندن‌پيروزي بر سلاطين روم ايجاد گرديده است. کليه حجاري‌هاي دوره ساساني عبارتست از 20حجاري که در نقش رستم، نقش رجب (2 کيلومتري شمال تخت جمشيد) فيروز آباد ،مشهد و شاپور واقع شده و علاوه براينها بايد از يک حجاري در سلماس (شمال غربي درياچه‌‌اروميه) و حجاري مفصل طاق بستان در نزديکي کرمانشاه نام برد که تمام اين حجاريها بجز طاق‌بستان در يک دوره هفتاد ساله (بين سالهاي 225 تا 295 ميلادي) ساخته شده است.